The Newtones
The Newtones
Albums

terug - - - - G E S C H I E D E N I S - - - - home newtones geschiedenis: 30 jaar zweet!
Een interview door Jos Vaandrager met Newtones gitarist Nils Mekel. intervieuw
Jos:Wanneer raakte je verzeild in de Newtones?

Nils:Nou, de band heette toen nog Waste of Time, ik denk ergens begin 1980. Ik kwam Jan (van Velzen) tegen in de Quibus, tegenwoordig Podiumcafé de Graauwe Hengst, en we raakten aan de praat. Ik kende hem via een gemeenschappelijke vriend, Frank Bergman, van school.

Hoe het precies ging, weet ik niet meer, maar voor ik het wist zat ik auditie te doen op de piano van de Quibus voor een baantje als toetsenist bij Waste of Time...

Jos:Toetsenist?

Nils:Ik speelde piano, thuis. Gewoon rammen op de toetsen, maar een beetje techniek had ik ook wel. En Jan zocht een toetsenist. Ik denk zoiets als de Doors, of de Stranglers. Om meer mogelijkheden te hebben met Waste of Time. Of voller te klinken. Zoiets. Denk ik.

Jos:Maar je speelt nu als enige gitaar in de band..

Nils:Nou, daar is een aardig lang proces aan voorafgegaan. In eerste instantie, nou ja tot zo'n tien jaar geleden, hadden de Newtones een leadgitarist, Rien Schaap. Rien is een verschrikkelijk goede gitarist, maar hij is meer: hij weet precies hoe je een gitarist bènt. Hoe je een gitarist spéélt.

Ik heb hem meegemaakt half jaren zeventig, toen hij begon. Toen kon hij zo goed als niks. maar liet dingen horen en zien op een gitaar, waar je mond van openviel. Ik ga Rien helemaal nergens de schuld van geven, maar op toetsen werd ik volledig door hem weggedrukt. Overschaduwd. Ik ben toen op gitaar de strijd aangegaan. Ergens half-jaren-tachtig. Dat verloor ik natuurlijk óók wel, maar ik heb een paar kwaliteiten die Rien misschien bij andere bands van hem wel had, maar niet indertijd bij de Newtones: stiltes laten vallen, heel erg accoord-vast, vàste solo'tjes en rifjes. We konden elkaar dus mooi aanvullen. Dat speelde voor mij lekkerder dan op die koude toetsen tegen die gedroomde gitaar aandouwen.

Jos:En wie heeft gewonnen?

Nils:Nou gewonnen, gewonnen.. Het is geen oorlog ofzo. Rien is een verschrikkelijk lieve jongen, dus zo werkt dat niet. (lacht) Maar ja, ìk zit nog in de Newtones, dus wat moet ik zeggen..

Jos:En toen verder:

Nils:Toen Rien net uit de Newtones was gestapt, had ik een enorm probleem: ik had mijn vaste gitaarpartijtjes in de liedjes, maar die waren ook voor een groot deel om Rien zijn solowerk in heel het nummer te ondersteunen. Ik heb in het begin heel erg lopen zoeken: moet ik mijn partijen blijven spelen, of die solo's overnemen, waar ik dan weer de techniek niet voor had?

Jos:En hoe heb je dat opgelost?

Nils:Door heel veel weg te laten! Bij de Newtones hoor je nu regelmatig alleen bas en drums. Of alleen bas en drums en zang. Ik speel gitaar als het nodig is: om het volume op te peppen, en dan heb ik natuurlijk heel veel mazzel dat Jan en Hans ook graag en veel aanpassen in volume en dat Jan eigenlijk niet alleen bas op z'n bas speelt, maar ook een soort van overstuurd gitaar. Ik speel soms riffjes, ik strum powerchords en probeer zoveel mogelijk te bewaren voor de èchte solo. Of het ècht scheurwerk.

Jos:En dan nog zingen erbij?

Nils:Bij niet meer dan zo'n kwart van de liedjes (lacht) Jan heeft zoveel nummers geschreven, er zijn zoveel liedjes die we vaak spelen die ik níet zing... maar ik ga inderdaad liever los op gitaar bij liedjes die Jan zingt. Dat ik meer ruimte heb. Als ik zelf zing zit ik vaak halverwege een liedje 'oh ja, de gitaarpartij'. Ik probeer steeds meer te componeren op die beperking, maar liedjes laten zich niet vaak naar de techniek dwingen. Liedjes willen rocken! Mìjn Liedjes willen rocken!

Jos:Okay, wil je nog meer kwijt?

Nils:Nou, als je nu genoeg hebt voor het schrijven van een Newtones-geschiedenis, dan vind ik dat knap.

Jos:Hm... Ik heb voorlopig wel genoeg voor één Newtones geschiedenis. Dank je wel!

Nils:Okay, graag gedaan.

terug top home newtones L.I.G: de Live is Great CD's













webontwerp