Bergman, Bergman en Co. deed wat Monsieur Max et ses Detectives niet deden: optreden. Al was het alleen maar op Popbouwwerk '81.

Aangevuld met Rien Schaap in plaats van Gijs "Max" van Rij op basgitaar, en Jan van Velzen op gitaar, Frank Bergman op drums en Maarten van de Graaf op, volgens de overlevering, synths en van alles-en-nog-wat.

Op het repertoire stond onder andere de Monsieur Max-uitvoering van "Imagine" van de toen net overleden John Lennon. Maar ook nummers als "That's your Problem", "Nighttime" en "Wat we willen, is tijd verspillen..." werden uitgevoerd tijdens dit openluchtconcert.

Veel verder dan een optreden kwam de formatie niet, maar dat was ook de bedoeling.

De informatie is "allmost lost". Wie ons kan helpen aan nog meer informatie over Bergman, Bergman en Co., alstjeblieft, mail...!!!!

City Guerilla is een van de Oer-bands, uit het begin van de Slachthuisgeschiedenis. Zij speelden onder andere een ijzersterke cover van "Boys" van de Dolly Dots...

Voor zover het geheugen van de redactie reikt, betrof het hier een punkformatie met als zanger Renee "Runner" Hoogsteder, Henk Hekkema op drums, Jan van Velzen op gitaar en Hans Wölcken op basgitaar.

De informatie over City Guerilla is "allmost lost". Wie ons kan helpen aan informatie over City Guerilla, alstjeblieft, mail...!!!!

De Lefthanded Mods hebben, althans in het geheugen van de redactie, een zeer kort bestaan gekend.

De band bestond uit de linkshandige Jan Hekkema op basgitaar, Henk Hekkema op drums, Bea Wilson op zang, Arie Ouweling op gitaar en Marcel van de Brug ook op gitaar.

Het repertoire van de Lefthanded Mods is bij de redactie niet echt meer uit het geheugen op te diepen. Er zijn flarden herinneringen aan "Happy Together", of is dit slechts een hersenspinsel..? Want gezien de bezetting zal deze band toch wel een punk-repertoire hebben gehad...

Wie nog iets weet te vertellen over deze Slachthuisband uit de periode dat 't thuishonk zich aan de Noordmolenstraat bevond, begin jaren '80, mag mailen...!!!!

Les-A-Stress is een naam die de redactie van deze "Allmost Lost"-pagina doorkreeg van Frits van Mourik. Het is natuurlijk wel zo dat iedere band uit groot Rotterdam gerelateerd is aan Het Pand of Frits van Mourik.

Hoewel de redactie zo goed als niets weet van Les-A-Stress, ziet het er naar uit dat er nu de nodige informatie over deze band los komt: er is een mail binnen van Les-A-Stress drummer Ronny.

Voor je het weet staat deze band met verhaal en plaatjes op een àndere Slachthuispagina. Want van "Allmost Lost" is dan geen sprake meer..!

Wie ons verder echter kan helpen aan nog meer informatie over Les-A-Stress: mail...!!!!

Forbidden Fruit was lid van 't Slachthuis, toen de vereniging nog gevestigd was onder het Passage Theater, in een kelder aan het Broersveld in het centrum van Schiedam. Twee muzikanten, Tom Hoornweg en Robert Giesselbach, maakten demos, repeteerden en traden op.

Stef Bierhuizen, zanger van de begin jaren tachtig formatie MP's en de latere L.A. Meeting en ook Leo van Vondelen, die trompet speelde op onder andere de CD 'Inside-Out' van de Newtones, hebben (bij gerucht) nog in Forbidden Fruit gespeeld. Als bandlid dan wel als gastmuzikant.

Anno 2007 maken Tom en Robert nog steeds muziek. Onder de naam 'Demos on Fire' zijn ze te vinden, met vier liedjes, op Myspace. Tom Hoornweg heeft van zijn hobby bovendien zijn beroep gemaakt en is eigenaar van de platenzaak Play it Again in Arnhem.

De Herriebende is eigenlijk een geval van een samenloop van omstandigheden. Ik was Jan van het Hof die ik nog van 'vroeger' kende weer tegen het lijf gelopen. Jan bleek nogal actief geweest te zijn in allerlei beruchte R&R bandjes. Ik haalde Jan over om eens een avondje mee te gaan naar het Slachthuis.

Met Jacq op bas, Gijs op drums en Jan en ik op gitaren, werd er een beetje gek van alles en nog wat uit een songboek gespeeld. Ik had n.l. net twee giga boeken met 'evergreens' aangeschaft. En zo speelden we onder meer een geheel eigen versie van Nights in White Satin en Surfin' USA.

Het is niet bij die ene avond gebleven. En we gingen er meestal behoorlijk hard tegen aan. Er is zelfs een opname (in die tijd lieten we gewoon voor de lol altijd een cassettebandje meelopen) waarop de oude Slachthuisversterker, waar Gijs net wekenlang aan gerepareerd had en die het eindelijk die avond weer deed, in rook op gaat.

We stonden net een wel erg speciale versie te spelen van Twist and Shout. Je hoort Jan nog gillen: hee, de versterker staat in brand, rook, rook..... Ik denk dat ik daarna die zware buizenbak heb aangeschaft.

De Herriebende was vooral een avondje afreageren en jammen, voor wie daar zin in had. We speelden van alles en nog wat, ik sleepte songbooks en liedjes mee en vervolgens begonnen we gewoon ergens. Van Neil Young tot mijn favoriet Dracula van ZZ en de Maskers, en van Nomads (ja, toen begon Jan los te komen) tot Bird Dog. We speelden The Who, Kinks, maar ook jazzy dingen.

En er hebben veel Slachthuizers zo af en toe meegedaan. Er zijn opnames waar Rien mee speelde, Frans Liekens was er vaak bij, en we hebben zelfs met onze toenmalige buurman Eric op bas gespeeld.

Van De Herriebende zijn vele, soms ook hele maffe opnamen, Jan heeft ooit eens zijn versie van het beroemde filmliedje The Harry Lime theme gespeeld. Prachtig. Jan was ook goed in The Shadows. Frans zorgde ook voor een unieke inbreng, we speelden op een gegeven moment zelfs Django Reinhardt goes methal en hadden een geheel eigen versie van Nuages!

Leuk was vooral wanneer er meer gitaristen aanwezig waren en dat kwam nogal eens voor, want zowel Jan als Frans stonden in die tijd garant voor behoorlijk wat spektakel. Er werden effecten uitgeprobeerd, en tips & trics gewisseld.

De Herriebende was deels ook een sociaal gebeuren. We hebben een keer zelfs op die manier Kerstmis in het Slachthuis gevierd!

Met de verhuizing naar Groenoord kwam een einde aan de Herriebende, omdat de afstand en het vervoer voor sommigen een probleem was. Jan was inmiddels al helemaal ingeburgerd en had zijn weg gevonden en speelde in vele andere Slacthuisbands.

Voor mij was het een hele goede tijd, want de rest van de week zat ik braaf te vergaderen in de gemeenteraad. En zo'n avondje lekker gillen en herrie maken had ik toen hard nodig.

Jolie Hakkert



De informatie is niet meer "allmost lost", maar.... wie ons kan helpen aan fòto's van de Herriebende, voor het complete verhaal, mail...!!!!

De Yurinators speelden een soort pret-a-billy. Met de bij Produkt-X (en later bij de Rens Valentine Five) beproefde ritmesectie bestaand uit Hans van Rij op drums en Jacqueline de Haas op basgitaar.

Samen met zangeres Bram Keyzer en gitarist Bert König, werden alle hoeken en gaten van de popmuziek en Rock 'n' Roll van muzikaal commentaar voorzien.

Als een band een relatie is, vielen de Yurinators uiteen omdat de Bert en Bram vreemdgingen met de Ramjets, en de Yurinators voor gezien hielden, zoniet keihard aan de dijk zetten. Als je dan op zo'n manier zo nodig ver wil komen bij de Grote Prijs van Nederland...

Verdere informatie is "allmost lost". Wie ons kan helpen aan informatie over de Yurinators, alstjeblieft, mail...!!!!

Subnaval Delight was anno half jaren '80 een uitstapje voor half Prima Linea.

Ronald van Oudheusden speelde bas in deze band. Prima Linea-drummer Nils Mekel greep bij de Subnavals terug op de toetsen, waarmee hij zijn muziek-carrière indertijd bij Slachthuisband Waste of Time was begonnen.

Later Vozel-zangeres, Jamrax drumster, en nog later Jamrax- en Ramjets-zangeres Bram Keyzer nam de zang voor haar rekening. Haar broer Michel Keyzer op gitaar, was initiatiefnemer voor Subnaval Delight. Op drums was Harry Frenks te vinden.

De muziekstijl van de band valt moeilijk te omschrijven. Er werd funk, pop en van-alles gespeeld. Na enige keren repeteren in the Note, in Hoogvliet, hielden Bram en Nils het hele gebeuren voor gezien.

Om een aanstaand optreden toch door te kunnen laten gaan, werd zanger Jan van Velzen aangetrokken.

Dit optreden, op een festival in het Salvador Allende Centrum, bij het Witte Huis in Rotterdam, waar o.a. ook Prima Linea speelde, leverde interessante muziek op: zanger Jan van Velzen deed zijn eigen ding. En maakte een half uur lang ter plekke teksten en zanglijnen op de hooguit één keer gerepeteerde muziek.

Het publiek dat hier niet van op de hoogte was, heeft hier niets van gemerkt, want de Subnavals waren die avond zeker niet de mindere band. Jan hield het echter na dit optreden ook voor gezien.

Via sessies in Café het podium werd een nieuwe zanger aangetrokken. Hiermee is ook opgetreden. Maar op dit punt aangekomen haakt de redactie van slachthuis.net helemaal af...

Verdere informatie is dus "allmost lost". Wie ons kan helpen aan informatie over Subnaval Delight, alstjeblieft, mail...!!!!

Van Produkt X is op zich best het een en ander bekend. Maar om nou te zeggen dat we alles weten van deze band...

Is bijvoorbeeld de Rens Valentine Five of toch eerder de Ant Hill Gang het vervolg van deze band?

De redactie tast ietwat in het duister.

Wel zijn er een paar foto's binnen van Produkt X. Met daarbij de info dat er in verschillende perioden drie verschillende bezettingen zijn geweest. Kijk! Dat schiet op!!!