Poster van de Brady Bunch.
Click to Brady Big.
De Allstars ontstonden eind jaren tachtig toen Rien Schaap de sessies ontdekte in café het Podium in Schiedam.
Zijn de sessies aan de Lange Haven tegenwoordig op meerdere avonden, toendertijd was de donderdag vaste prik. Bij die sessies bracht de voorzienigheid Rien in contact met Marcel Gootjes, toen aan het begin van zijn drumcariëre, bassist Rob op 't Ende, en de zanger van Goat's Palace, Peter de Vries.
De heren besloten een band te beginnen, en de eerste repetitie was in de oefenruimte van Muziekkollektief 't Slachthuis, toen nog onder het Passagetheater in Schiedam.
Bij die eerste oefensessies zijn opnames gemaakt, bedoeld als een voorstudie voor opnames van een andere band.
Brian and the Brains was een gelegenheids-voor-de-lol band, die begin jaren '90 de oefenruimte van 't Slachthuis onveilig maakte.
Met Rens "Valentine" Steenbergen als zanger, op gitaar Rien Schaap en Jan van Velzen, en een ritmesectie bestaande uit Rob op 't Ende op bas en Nils Mekel op drums speelde deze band hoofdzakelijk covers. Van de Who, onder andere, maar ook van Neil Young, bijvoorbeeld.
De band heeft een paar maanden in de oefenruimte het naar zijjn zin gehad, een behoorlijk optreden in Café het Podium gegeven, en daarna is ieder zijn's weegs gegaan, in b.v. de Newtones, de Allstars en de Rens Valentine Five.
L.A. Meeting En ineens was daar in het slachthuis: Jan van 't Hof. Met een Rock 'n' Roll achtergrond, speelde hij gitaar in de Rens Valentine Five, maar had waarschijnlijk behoefte aan iets meer herrie.
Hij formeerde een band, met René Blomme op drums en Nils Mekel op bas. Na enkele keren repeteren werd Jan verlost van de belasting om èn alle gitaarpartijen te spelen èn alle leadzang voor zijn rekening te nemen.
Stef Bierhuizen, ooit zanger van de legendarische MP's, die toevallig een keer langskwam op een repetitie, nam graag de leadzang over. De band speelde in die periode o.a. covers Husker Dü en de op dat moment net doorbrekende Nirvana.
Nils op bas werd op het zelfde moment vervangen door Jos Dircken, die, eerlijk is eerlijk, ook een stuk meer op dat instrument thuis was.
Na onder andere optredens in De Slingerick op Rotterdam Zuid ging L.A. Meeting (vernoemd naar een uitspraak in een passage van de T.V. serie "The Wonder Years") bijna geruisloos over in de Brady Bunch.
de Brady Bunch bestond uit Jan van 't Hof:gitaren en zang, René Blomme: Drums en Jos Dircken op elektrisch basgitaar.
Als van een band kan worden gezegd: "de formatie die doorging waar L.A. Meeting ophield", dan is het wel over deze band.
Ongeveer met hetzelfde repertoire als L.A. Meeting speelde de Brady Bunch o.a. in De Slingerick op Rotterdam zuid, in de Juijn in de Schiedamse Gorzen en zelfs een keer op een festival in de Plantage in Schiedam.
In plaats van op te branden, of weg te kwijnen, zijn de Brady Bunch er op een goed moment gewoon mee gestopt...
Wel zijn de Brady Bunch bezig met een CD en een eigen site.
Fuck Them All was hoofdzakelijk een initiatief van vocalisten Marianne Verbeek en Carla Wattèl, alletwee behept met bovengemiddelde zangkwaliteiten.
De repertoire keuze van Marrianne en Carla maakte dat veel nummers ook thuis gerepeteerd kon worden, zodat op de Bellstraat in Schiedam regelmatig liedjes van Fuck Them All waren te horen...
Twee optredens staan in de herinnering: op een Popbouwwerk-festival op het Stadserf in Schiedam, waar Marianne en Carla werden bijgestaan door Guus Kühne (toetsen) en Bram Uil (geen toetsen) en een optreden in een café op de Vlaardingerdijk, Café Wie, waar Nils Mekel de zang van de meiden ondersteunde op piano.
Bij dit laatstgenoemde optreden kwamen zowel nummers van Lene Lovich (Home is where the heart is) als liedjes van Billy Holiday langs.
De band was niet onder een gelukkig gesternte geboren: hun optreden op popbouwwerk '81 kenmerkte zich in de eerste plaats door een hoop afzeggingen van gastmuzikanten.
Bovendien was de locatie van Popbouwwerk '81 op het Stadserf rampzalig: het publiek wist de lokatie maar mondjesmaat te vinden en door het aanwezige flatgebouw van het stadskantoor waaide er een enorme wind, die het met overkapping uitgeruste podium zo liet schudden, dat o.a. de gitaar van de band Wyvern uit z'n standaard stuk viel.
In café Wie werd tijdens het optreden van Fuck Them All een stammenstrijd tussen wederzijdse vrienden beslecht, wat zelfs onttaardde in het gooien van eieren.
Toe maar..!!!
Ondanks deze tegenslagen hebben sommigen onder ons een goeie herinnering aan de "performance" maar ook de keuze van repertoire van Fuck Them All.
De Newtones zijn, als je hun Waste of Time periode meetelt, zo'n vijfentwintig jaar bezig met muziekmaken.
De band bestaat uit Jan van Velzen op basgitaar, Hans van Rij op drums en Nils Mekel op gitaar. Jan en Nils zingen zo'n beetje ombeurten, vooral hun eigen nummers.
Rien Schaap heeft zeer lange tijd deel uitgemaakt van de Newtones, maar is zo rond de millenniumwisseling opgestapt.
De kracht van de Newtones is het eigen repertoire. Want de Newtones zijn dol op liedjes schrijven. De muziek is meestal stevig en varieerd van pop via nog meer pop tot punkpop.
De Newtones zijn voorlopig het belangrijkste onderwerp geweest van Het Archief, een project dat begonnen is om oude opnames op honderden muziekcassettes, minidisks en banden aan de vergetelheid te ontrukken. De Newtones zijn dan ook een dankbaar onderwerp: in haar bestaan zijn slechts enkele studio-opnames gemaakt, maar wel heel veel opnames met de viersporen Tascam-Portasound.
Achttien Newtones CD's zijn de laatste tijd uitgebracht onder de naam F.U.N (File under Newtones) en L.I.G (Live is Great) Veeeel meer over deze series op Newtones.Biz
Een nieuwe reeks plaatjes komt er alweer aan: o.a. de compilaties onder de titel "The Portable Newtones" (zie Newtones.Info). En zeer binnenkort wordt een complete CD met allemaal nieuwe nummers opgenomen bij Frits van Mourik in Het Pand in Vlaardingen.
Een ruwe versie, met de oefenruimteopnames van die nummers, is uit onder de naam "Outlines"...
Sinds september 2005 zijn de Newtones dan ook nog in het Engels te lezen en te beluisteren op een Amerikaanse site voor onafhankelijke artisten, MusicianMP3, met een eigen Newtones-pagina
de Rens Valentine Five (voor vrienden: RV5), werd geformeerd uit de achterblijvers van het uiteengevallen Produkt-X.
Met Hans van Rij op drums, Jacqueline de Haas op basgitaar, Jan van 't Hof en Jan van Velzen op gitaar en Rens "Valentine" Steenbergen op zang maakte de RV5, naar keuze, melodieuze punk, of heel erg stevige pop.
Na enige home-taped demo's, werd een serieuze demo opgenomen bij Frits van Mourik in het Pand. In de tussentijd werd veel opgetreden door de RV5.
Na de opnames van een tweede demo in het Pand, geproduceerd door Psychotic Youth bassist Gunnar Frick, een demo die door Music Maker werd uitgeroepen tot demo van de maand, dreigen de Valentine Five echt door te breken.
Dat dit niet gebeurd, is een setback die op de band drukt. Na een door de RV5 zelf als mislukt beschouwde poging om het live-geluid van de band vast te leggen in Muziekkollektief 't Slachthuis op een BSE-(Bands Spelen Effe)-avant-la-lettre, houden Hans van Rij en Rens Steenbergen het voor gezien.
De overgebleven bandleden gaan met Frank Bergman op drums door als Total Drunk Russian Rabbit.
De redactie bereikte het nieuws dat de live in 't Slachthuis opgenomen nummers alsnog gaan worden uitgegeven. Zie hiervoor de site van de RV5...
Meer RV5 op de RV5-Homepage.