de Grand Canyon Divers gaan al even mee: de
ooit uit Rotterdam Zuid afkomstige heren houden het al zo'n dertig jaar vol.
Begonnen met maat- toon- en grensverleggende muziek neigen de heren Divers tegenwoordig naar oorstreling.
Bah, wat een mooie muziek..!
De Divers hebben onlangs de single "Last Summer/Where I Wanna Be" uitgebracht, met als bonustracks
recent studio-werk èn opnames uit 1980. We horen dat de invloed van Zappa steeds minder wordt,
maar de Divers zelf steeds beter.
De Divers bestaan de afgelopen jaren uit: Geert Jan de Redelijkheid-zang, Fred Mureau-drums, John Roos-gitaar,
Jan van Velzen-gitaar, Nico de Vos-Bas, René Westerveld-altsax en toetsen en, in het verleden, Martin Tchai-gitaar.
(The) Bergman Therapy is een project van Frank Bergman. Semi accoustisch of anderszins, krijgen bekende en
onbekende nummers uit de muziekgeschiedenis een eigen draai.
(The) Bergman Therapy, ofwel Frank Bergman met, links op de foto, Maarten van de Graaf.
Foto: Sylvia Kemna
Beperkt door gebrek aan bandgeluid
klinken nummers wel meer ingetogen, maar dat maakt nog niet dat de impact van de liedjes minder wordt.
Het project is betrekkelijk jong, maar heeft al live kunnen laten zien, met als gastmuzikant Maarten van de Graaf,
dat bijvoorbeeld een "unplugged" uitvoering van Chinese Rocks heel goed kan werken...
Total Drunk Russian Rabbit (voor vrienden: T.D.D.R)
zou je de son of RV5 kunnen noemen. De eerste BSE (Bands Spelen Effe) in 't Slachthuis is ooit gehouden door de
Rens Valentine Five.
Na deze BSE viel vreemd genoeg de band uit elkaar. Rens "Valentine" Steenbergen en Newtone
Hans van Rij stapten op. Jan van Velzen (gitaar) Jan van 't Hof (gitaar) en Jacqueline de Haas (bas) gingen door.
Op drums werd Frank "Delano" Bergman gevonden en het gebrek aan zang werd opgelost door de beide Jannen, al
zingt Jan wat meer dan Jan. De muziek? Er zijn eigen nummers maar enige Zweedse Nomads invloeden kan de
T.D.D.R niet ontzegd worden. Er wordt zelfs van the Who gecovered. Total Drunk Russian Rabbit is ruig, hard maar toch stevig...
PowerReplay, binnen Muziekkollektief 't Slachthuis door drummer Hans van Rij
ook Newtones-Related, is een tribute band voor de band Powerplay.
PowerReplay op een B.S.E in 't Slachthuis.
Uit alle windstreken komen de vier leden bij elkaar om hun grote voorbeeld muzikaal te interpreteren.
terug
De Crumpets in het Nieuwe Stadsblad. Click voor het artikel..
De Crumpets was eind jaren zeventig een van de enige meidenbands in de regio Rotterdam. Voor het plezier
werden nummers als '"No Fun" van de Stooges en "Blitzkrieg Bop" van de Ramones gespeeld. En er werd hard-en-stevig
opgetreden, in OJC's en op festivals.
De Crumpets op het podium in de Margriethal.
Als je deze thumbnails aanklikt, krijg je vanzelf vanzelf meer Margriethal.
De band bestond uit Jacq de Haas: bas, Diaan Roozen: drums, Tanja op 't Ende: zang
en Hélène J. op gitaar. Samen met S5, Waste of Time, de MP's, Flashing White Boots en City Guerilla
zijn de Crumpets de wortels van
het Slachthuis.
Flashing White Boots heeft naast optredens in Kaasee en op het Popbouwerk 1980 in de Plantage in Schiedam,
waar o.a. een versie van "Peter Gunn" over de menigte werd uitgestort, aan bandleden geen gebrek gehad.
Flashing White Boots in Kaasee.
Als je deze thumbnails aanklikt, krijg je vanzelf vanzelf de grotere versie cadeau.
Maarten van de Graaf: drums, Rien Schaap: gitaar, Hans Wölcken: basgitaar en Hans van der Most: zang speelden in de
eerste versie van de band. De tweede versie bestond uit Gijs van Rij: synthesizer, Jolie Hakkert: zang,
Maarten van de Graaf: drums, Hans van Rij: ook drums, Hans Wölcken: basgitaar, Rien Schaap: gitaar en Frank Bergman: gitaar.
De band maakte stevige muziek en coverde er lustig op los, waarbij ook stevig te keer werd gegaan met de instrumenten...
Er staan ook de nodige Flashing White Boots-foto's op de
slachthuis festivals pagina.
de MP's (een naam die niet zozeer met de Militaire Politie te maken had als wel met
Masturbation Problems (dit gaat een hoop extra internetbezoeken opleveren: MP's, bedankt!!!), is één van de
oer-bands van Muziekkollektief 't Slachthuis en bestond uit Stef Bierhuizen: zang, Runner: bas, Hans "Whans" Wölcken:
gitaar en Hans "Rhans" van Rij: drums.
Dat er, begin jaren '80, enige competitie was,
bleek uit grafitty in de buurt
van café de Goudsbloem "MP's rules, S5 rules". Aan de andere kant: op de zelfde lokatie hingen begin jaren '80 ook
posters met de tekst "Eén europa, Mijn idee!!!", geïllustreerd met een foto van Adolf H. (voor het gemak maar afgekort,
want dat soort internetbezoekers zoekt de redactie dan weer niet...). Just writing-on-the-wall...
De MP's hadden een naam in Schiedam en
omstreken en speelden onder andere op het legendarische festival in de Margriethal, 1980.
Voor meer informatie over de MP's, klik je jezelf naar de
MP's - pagina.
MP's drumstelkoffers....
terug
Monsieur Max et ses Detectives was een oer-Slachthuisband, zoniet pre-Slachthuisband. Er werd
geoefend op de Laan, waar veel oer-Slachthuisbands hun eerste repetities hadden.
Monsieur Max oefende op 42b, met Gijs van Rij op basgitaar,
Jan van Velzen op gitaar, Frank Bergman op drums en Maarten van de Graaf op percussie
en zang. De band bestond begin jaren '80, en heeft volgens betrouwbare informatie nooit opgetreden. Wel
zijn er opnames gemaakt. Wie weet komen die nog boven tafel..!
Slaughterhouse Five op je site betekend internet bezoek van liefhebbers van de schrijver
Kurt Vonnegut. Heren, Dames: Welkom!!! De band heeft inderdaad de naam ontleend aan het boek "Slachthuis
Vijf (of: de kinderkruistocht)" van Vonnegut. In 1978 opgericht, kwam deze band voort uit de Dustbin.
De bandleden waren Jan van Velzen: zang, Rien Schaap: gitaar, Frank Bergman: Gitaar,
Maarten van de Graaf: basgitaar en Henk Hekkema: drums.
Slaughterhouse Five in Eksit Rotterdam.
Click to enlarge.
De band kan gerust worden omschreven als
punkband, en heeft onder andere opgetreden in het Rotterdamse Eksit en een Popbouwwerk, augustus 1979, in Schiedam.
Na dit laatstgenoemde optreden gaat de band uit elkaar.
Frank en Maarten gaan verder onder de naam S5, waardoor er nu sprake is van een S5-1 en een S5-2,
Jan en Rien gaan door als 'Waste of Time'.
S5, is het vervolg op het in 1979 uitelkaar gevallen Slaughterhouse Five. Eigenlijk hebben we het
hier dus over S5-2, hoewel deze driemansformatie veel meer aan de weg getimmerd heeft dan de voorganger.
S5 in Kaasee.
Foto: Marlène de Groot. Click to enlarge.
De band bestaat uit Frank Bergman: Gitaar, Maarten van de Graaf: basgitaar en Willem Kruithof: drums.
Willem stapt op op het moment dat hij zijn medicijnen-studie serieus gaat aanpakken: drummen is slecht
voor zijn fijne motoriek! Vervanger is Reno de Bruin.
S5 optreden op New Pop, in Rotterdam in 1981. En daarnaast de backstage-pas.
De foto is van Marlène de Groot.
click to enlarge.
De band neemt in de oefenruimte met hulp van Frits van
Mourik en John "Cyhm Vydd" Havermans in eigen beheer een single op. "You might as wel live", "Real cop" en
"Hee, daar heb je de M.E" worden uitgebracht op Mess Jive Records, MJS 198150.
Deze E.P is in oktober 2005 opnieuw uitgegeven. Met als extra'tje twee live-bonustracks, is deze
Delano-CD nummer 10,
als 'Special 24th anniversary edition' speciaal in plastic gebrand. Check-it-OUT!!
Later brengt S5 ook nog een
cassette uit. In 1983 stopt S5. Het vervolg wordt Plestic Man...
Waste of Time werd in 1979 opgericht door Jan van Velzen, bas en zang en Rien Schaap, gitaar, na het
uiteenvallen van Slaughterhouse Five. Nadat Hans van Rij op drums het trio completeerde, werden er
nummers geschreven, werd er gerepeteerd en werd er opgetreden. O.a. op het legendarische Margriethal festival, in 1980.
Zomer 1980 komt Nils Mekel Waste of Time versterken op keyboards. Even is Martin Tchai van de partij, die vooral
uitblonk in het arrangeren van nummers.
Door het klimaat van OJC's gecombineerd met subsidieregelingen, weet Waste of
Time regelmatig op te treden.
Met Gijs van Rij achter de knoppen neemt de band twee keer een demo op.
De band stopt ergens halverwege de jaren 80, om enige tijd later als
de Newtones te herrijzen.
De Persuaders heeft maar heel even bestaan. Jan van Velzen op bas en zang, Marcel van de Brug op
gitaar en Nils Mekel op drums bouwden een repertoire op van een liedje of tien, en hielden het toen voor gezien.
De band bestond hoofdzakelijk om Marcel en Nils hun eerste schreden op hun respectievelijke instrumenten te
laten maken. Vervolg Prima Linea en daarna de Vozels hadden zonder deze band waarschijnlijk niet bestaan...
Cyhm Vydd was zo eind jaren zeventig / begin jaren tachtig in de Schiedamse muziekscene een ànder verhaal.
John "Elgaro" Havermans
bespeelde in deze band in zijn ééntje, soms vergezeld door andere muzikanten, een hele batterij synthesizers,
iets wat in die tijd bijhoorlijk uniek was.
De Slachthuis-connectie is een optreden in het Amsterdamse Paradiso met Frank Bergman op gitaar, en een project met
Frank en Jolie "Selfinn Verdrinn Illdrinn" Hakkert op zang, waarmee o.a. op 28 december '80 in de Quibus in Schiedam is opgetreden.
Van het optreden van Cyhm Vydd in paradiso zijn deze foto's gemaakt door Marlßne de Groot.
Als je deze thumbnails aanklikt, krijg je vanzelf vanzelf de grotere versie cadeau.
Begonnen in Eternity, wiens drummer Reno de Bruin indertijd
in Slachthuisband S5 terechtkwam, speelt John Havermans tegenwoordig in de band Precious Time, een vervolg op Eternity.
Hieronder een krantenbericht over het optreden van Cyhm Vydd & Frank
Prima Linea is een soort van indirect vervolg op de Peruaders. Marcel van de Brug (gitaar) heeft het
initiatief genomen om deze band in elkaar te zetten met Nils Mekel, beiden ex-Persuaders. De medemuzikanten
werden hoofdzakelijk op looks/aardigheid gespot: kunnen spelen was niet echt een eis.
Aan deze niet-eis voldeden
Ronald van Oudheusden (bas) en Jan Hekkema (zang). Hoewel in het begin van het bestaan van deze band nog is
geprobeerd covers te spelen, bleek al snel dat Ronald graag liedjes schreef. En veel. Jan haakte vrij snel af
en werd vervangen door Kiki Wie. Met deze nieuwe impuls op zang werd in korte tijd enkele keren opgetreden.
Voor het VPRO-radio programma "Bandjes" werd door Prima Linea het nummer "C'mon everybody" van Eddie Cochran opgenomen
en uitgezonden op, toen nog, Hilversum 3. De zang van deze cover werd verzorgd door Bram Keyzer. Door spanningen
binnen de band, ook wel te noemen: muzikale meningsverschillen, valt Prima Linea uit elkaar en ontstaan de Vozels...
v.l.n.r. Kiki, Marcel, Ronald en Nils.
Foto vermoedelijk door Bram Keyzer.
terug
The Coyotes zijn met Rien Schaap en Maarten van de Graaf in de gelederen algauw "Slachthuis Related".
Aangevuld met Ronald van Oudheusden op basgitaar en Constant Brinkman op drums zette deze band stevige, strakke rock
neer, die veel op diverse Rotterdamse en buiten-Rotterdamse podia heeft weerklonken.
Met covers als "Rocking in the
free world", maar vooral eigen nummers als "Hold me down" en "Indian Wells", werd bij optredens een sound
neergezet die stevig genoemd mag worden.
En laten we er niet omheen draaien, de Coyotes zagen er op het podium
goed uit. Wie meer info heeft, of een Coyotes-site weet, mag
mailen...
Zmrzlina is begonnen als driemansformatie, met Frank Bergman op drums, Jan van Velzen op basgitaar
en zang en Nils Mekel op gitaar. In de oefenruimte van STROEF aan de Boompjeskade in Rotterdam werd algauw
Michel Keijzer aangetrokken als extra gitarist.
De naam Zmrzlina heeft een onduidelijke oorsprong, maar het betekend
"ijs", in het Tjechisch. Na enige verschuivingen belandde Nils achter het drumstel en werd een vijfde muzikant,
Lou Wie aangetrokken. Zmrzlina heeft opgetreden in de Jazzbunker. Daarna viel het doek...
???????? Zeker in het segment "Slachthuisgerelateerde bands" moeten er veel meer bands uit
de vergetelheid ontrukt kunnen worden.
Er zijn onder andere de vele connecties van 'Voorheen De Mannen Van Zuid', de Grand Canyon Divers.
Spot the Looney is slechts als café te vinden, behalve sumier op een pagina van ex-lid trompetist Martien van
Laarhoven.
Bonecrushing, de Anton Geesink Band, Henderickx Project, de redactie komt wel iets tegen op internet,
maar het is allemaal heel erg fragmentarisch.
En hoe zat ook al weer die Kinks-cover band in elkaar, en die sixties band die twee keer in Podiumcafé de
Graauwe Hengst heeft gespeeld, was dat nou dezelfde band. En hoe heette die band dan....
Wat andere "links" betreft heeft Rien Schaap vast ook bij andere bands dan Penistone, de Allstars en
de Coyotes het verschil gemaakt tussen zomaar een band ... en een band mßt Rien Schaap. Welke bands waren dat dan??
En waarom komen we Blue Smoke helemaal nergens tegen. Heeft dat een reden?? Of wil iemand het liever niet
over Blue Smoke hßbben..?
Alle, maar dan ook àlle info, verhalen, foto's, mp3's, wat je maar wilt, kun je kwijt bij
Slachthuis.net. Je input
wordt heel erg gewaardeerd.
